Głowica wraz z zaworem termostatycznym umożliwia płynną regulację oraz utrzymanie zadanej temperatury w lokalu.
Rozwiązanie to zastąpiło tradycyjne zawory pozwalające jedynie na regulację przepływu czynnika grzewczego, co powodowało odczuwalne skoki temperatury w pomieszczeniu i wymagało częstej, manualnej regulacji zaworów.
Zawory wyposażone w głowice termostatyczne stosowane są powszechnie od wielu lat, jednak wielu użytkowników wciąż traktuje je jak tradycyjne zawory. Z niepokojem obserwuje się sytuacje, kiedy pomimo nastawienia głowicy w pozycji umożliwiającej przepływ wody, grzejnik pozostaje zimny. Dzieje się tak, ponieważ wewnątrz głowicy termostatycznej znajduje się sprężysty mieszek wypełniony zazwyczaj cieczą o dużej rozszerzalności. Ciecz wraz ze wzrostem temperatury w mieszkaniu zwiększa swoją objętość wewnątrz mieszka, co wywołuje nacisk na popychacz głowicy, a w dalszej kolejności na trzpień zaworu powodując jego zamknięcie. W sytuacji kiedy spada temperatura w mieszkaniu, następuje odwrotny proces, w wyniku którego zawór zostaje otwarty.
Należy zaznaczyć, że do oznaczeń umieszczonych na głowicy termostatycznej przypisane są konkretne temperatury, które mogą się nieznacznie różnić w zależności od producenta. W przypadku osiągnięcia w pomieszczeniu przewidzianej temperatury, zawór zostanie zamknięty, a w przypadku jej spadku samoczynnie następuje otwarcie zaworu i ponowny jej wzrost do zadanej wysokości.
Rozwiązanie to umożliwia utrzymanie stałych temperatur w lokalu, bez konieczności wielokrotnej, manualnej regulacji, jak miało to miejsce w przypadku tradycyjnych zaworów stosowanych przy grzejnikach.
